Galicja. Niezakończony projekt.
Pod redakcją Jagody Wierzejskiej, Danuty Sosnowskiej i Magdaleny Baran-Szołtys.
Kraków : Wydawnictwo LIBRON – Filip Lohner, 2022.
O Galicji pisano wiele – szczególnie po przełomowym roku 1989. Zaistniała wtedy – jak piszą Danuta Sosnowska i Jagoda Wierzejska we Wstępie – „jako problemat”, na którego temat zaczęto „produkować kanoniczne ujęcia, a często zwykłe klisze”.
Na przedkładany tom złożyło się dwanaście tekstów badaczek i badaczy z Austrii, Polski oraz Ukrainy. Można je odczytać jako (z pewnością bardzo udaną!) próbę kontynuowania budowy tytułowego „niedokończonego projektu”. Jego kontynuacji służy dobór artykułów (niektóre to sądy „rewizyjne”), prezentujący bardzo różne narracje. Zarówno polskie, jak też ukraińskie i austriackie („austro-węgierskie”!). Oglądamy galerię ważnych postaci – intelektualistów i pisarzy galicyjsko-polskich (profesora Stanisława Pigonia oraz Jerzego Stempowskiego, Artura Sandauera, Stanisława Lema i in., a także współczesnego nam Andrzeja Stasiuka), zukrainizowanego Polaka – W’jaczesława Łypyns’kiego, wybitnego ukraińskiego Galicjanina Iwana Franko, a także Kozaka z XVIII w. (Sawa Czałyj). Widzimy dawną Galicję (łącznie z wyeksponowanym w jednym z tekstów Pokuciem) oraz „post-Galicję” oczami podróżników i pisarzy niemieckojęzycznych, dowiadujemy się także o działalności galicyjskich pisarzy rusofilskich w XIX w. W jednym z artykułów mowa jest o folklorze Hucułów, w innym – o Bibliotece Uniwersyteckiej we Lwowie. Kolejny tekst opowiada o galicyjskich „korzeniach” polskiej „sztuki narodowej” (m. in. stylu zakopiańskiego).
Wśród wielu świetnych autorskich nazwisk jedno jest nam w Instytucie szczególnie bliskie, a mianowicie – Pani Profesor Danuty Sosnowskiej, współredaktorki „reklamowanej” tu publikacji oraz autorki znakomitej monografii Inna Galicja.