Języki słowiańskie stanowią jedną z największych grup w rodzinie języków indoeuropejskich. Obok silnych języków państwowych, cieszących się politycznym wsparciem i prestiżem, są wśród nich także języki małe, o niepewnym statusie, których przetrwanie jest zagrożone. Wiele z nich kształtowało się na obszarach pogranicznych, pod wpływem kontaktów z niesłowiańskimi grupami etnicznymi i ich kulturą. Inne stanowią pozostałość starszych form i dzięki izolacji zachowały ciekawe dla badaczy archaiczne cechy lub przeciwnie – wytworzyły nowe, nieznane skądinąd rozwiązania.
To właśnie mniejszości językowe Słowiańszczyzny w całym jej bogactwie będą tematem konferencji organizowanej na przełomie listopada i grudnia tego roku przez Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej UW, Instytut Slawistyki PAN, Stowarzyszenie Pracownia Etnograficzna i Czeskie Centrum. Wystąpienia uczestników konferencji i gości specjalnych będą dotyczyły nie tylko języków jako takich, ale – przede wszystkim – związków języka z kulturą i tożsamością. Wśród gości m.in. profesor Leoš Šatava z Uniwersytetu Karola w Pradze oraz przedstawiciele zelowskiego Stowarzyszenia Czechów w Polsce.
