Martina Petranović, Kamilo Tompa i kazalište
Zagreb 2017
W jednym z tekstów wprowadzających Ljubica Wagner tak prezentuje sylwetkę Kamila Tompy – „głównego bohatera” książki: Tompa – wybitny malarz i grafik, Tompa – wielki teatroman, Tompa – niezwykły erudyta, Tompa – mężczyzna bardzo szarmancki, Tompa – człowiek naprawdę nieprzeciętny.
Cóż można jeszcze dodać do tak lapidarnej i jednocześnie wyczerpującej charakterystyki Kamila Tompy? Chyba tylko to, że ten jeden z najwybitniejszych scenografów chorwackich (żył w latach 1903-1989) przez wiele lat związany był z Chorwackim Teatrem Narodowym i teatrem Gavella. No i jeszcze, że monografia wydana jest bardzo pięknie, pełna kolorowych reprodukcji jego obrazów, rysunków i projektów scenograficznych.
Hrvoje Turković, Politikom po kultury: polemike (1968-2002)
Zagreb 2016
W jednym z tekstów (z roku 1969) autor pisze wprost o „eskalacji interwencjonizmu ideologicznego”. Interwencjonizm ten polegał na ingerencji państwa – jugosłowiańskiego, potem zaś chorwackiego – we wszystkie właściwie obszary kultury. Hrvoje Turković – wybitny krytyk, eseista i były wykładowca na Akademii Sztuki Dramatycznej w Zagrzebiu – zajmuje się przede wszystkim „interwencjonizmem” w kinematografii chorwackiej. Wybór jego polemicznych artykułów, drukowanych w prasie, pochodzi (jak podtytuł wskazuje) z lat 1968-2002.
Zlatko Kramarić Nostalgija : kratka povijest zaborava
Zagreb 2016
„Starałem się w tym studium o nostalgii, zapomnieniu i jugoslawizmie poddać analizie niektóre z istotniejszych przejawów życia politycznego, które zdominowały naszą niedawną socjalistyczną przeszłość” – pisze w posłowiu autor. W swojej książce porusza on dylematy i problemy dotyczące społeczeństw na całym obszarze postjugosłowiańskim. Te dotąd jeszcze drażliwe i sporne kwestie należy jak najszybciej wyjaśniać i na trudne pytania szukać odpowiedzi. O co właśnie apeluje Zlatko Kramarić.
Ivica Prtenjača, Tiho rušenje
Zagreb 2016