Obce nazwy geograficzne w języku czeskim i polskim
Janusz Siatkowski
ISZiP, Warszawa 2006, ss. 170
„Punktem wyjścia do przedstawionego tu opracowania był sporządzony przeze mnie zestaw czeskich nazw geograficznych załączony do Słownika polsko-czeskiego. W zestawieniu tym uderza fakt, że wiele czeskich nazw geograficznych, jak np. Maďarsko – Węgry, Rakousko – Austria, Španělsko – Hiszpania; Benátky – Wenecja, Cáchy – Akwizgran (Aachen w Niemczech), Janov – Genua, Mnichov – Monachium; Jadran i Jaderské moře – Adriatyk i Morze Adriatyckie, Krušné Hory – Rudawy itd., ma postać różniącą się, nieraz bardzo znacznie, od ich odpowiedników w języku polskim. Dotyczy to rónież nazw w naszym Słowniku nieuwzględnionych. Tu chciałbym przedstawić typy różnic oraz ustalić przyczyny, które do nich doprowadziły. W związku z tym daję krótką historię powstania tych nazw w języku czeskim i polskim.” (z Przedmowy autora)